Language/Czech/Grammar/Introduction-to-Verbs/pl
Հայերէն
Български език
官话
官話
Hrvatski jezik
Nederlands
English
Suomen kieli
Français
Deutsch
עברית
हिन्दी
Magyar
Bahasa Indonesia
فارسی
Italiano
日本語
Қазақ тілі
한국어
Lietuvių kalba
Νέα Ελληνικά
Şimali Azərbaycanlılar
Język polski
Português
Limba Română
Русский язык
Српски
Español
العربية القياسية
Svenska
Wikang Tagalog
தமிழ்
ภาษาไทย
Türkçe
Українська мова
Urdu
Tiếng Việt
Witajcie! W tym dzisiejszym lekcji wprowadzimy Was do podstawowych zasad czasowników w języku czeskim. Będziemy omawiać ich koniugację, czyli odmianę w różnych czasach i osobach. Gotowi? Zaczynajmy!
Czym są czasowniki?[edytuj | edytuj kod]
Czasowniki to słowa, które wyrażają działanie, stan lub zjawisko. W języku czeskim, czasowniki są zazwyczaj kończą się na -t, -ti, -c, -č, -at, -et, -it, lub -out.
Przykłady:
- dělat (robić)
- jíst (jeść)
- psát (pisać)
- mluvit (mówić)
Koniugacja w czasie teraźniejszym[edytuj | edytuj kod]
Czas teraźniejszy jest najprostszym czasem, który będziemy omawiać w tej lekcji. Aby odmienić czasownik w czasie teraźniejszym, należy usunąć końcówkę -t lub -ti i dodać odpowiednią końcówkę zależną od osoby.
Przykłady:
| Czeski | Wymowa | Polski |
|---|---|---|
| Dělám | ['dɛla:m] | Robię (ja) |
| Děláš | ['dɛla:ʃ] | Robisz (ty) |
| Dělá | ['dɛla:] | Robi (on/ona/ono) |
| Děláme | ['dɛla:mɛ] | Robimy (my) |
| Děláte | ['dɛla:tɛ] | Robicie (wy) |
| Dělají | ['dɛlaji:] | Robią (oni/one) |
Czas przeszły[edytuj | edytuj kod]
Czas przeszły jest czasem, który wyraża zdarzenia, które już się wydarzyły w przeszłości. W języku czeskim, czas przeszły ma kilka form. W tej lekcji omówimy formę dokonaną i niedokonaną.
Forma dokonana jest używana, gdy chcemy powiedzieć, że zdarzenie zostało zakończone. Forma niedokonana jest używana, gdy chcemy powiedzieć, że zdarzenie trwało w przeszłości lub że było powtarzalne.
Przykłady:
| Czeski | Wymowa | Polski |
|---|---|---|
| Dělal jsem | ['dɛlal jɛsm] | Robiłem (ja) |
| Dělal jsi | ['dɛlal jsi] | Robiłeś (ty) |
| Dělal | ['dɛlal] | Robił (on/ona/ono) |
| Dělali jsme | ['dɛlali jsmɛ] | Robiliśmy (my) |
| Dělali jste | ['dɛlali jstɛ] | Robiliście (wy) |
| Dělali | ['dɛlali] | Robili (oni/one) |
Czas przyszły[edytuj | edytuj kod]
Czas przyszły jest czasem, który wyraża zdarzenia, które jeszcze się nie wydarzyły. W języku czeskim, czas przyszły ma jedną formę. Aby utworzyć czas przyszły, należy dodać odpowiednią końcówkę do czasownika.
Przykłady:
| Czeski | Wymowa | Polski |
|---|---|---|
| Budu dělat | ['budu 'dɛlat] | Będę robił (ja) |
| Budeš dělat | ['budɛʃ 'dɛlat] | Będziesz robił (ty) |
| Bude dělat | ['budɛ 'dɛlat] | Będzie robił (on/ona/ono) |
| Budeme dělat | ['budɛmɛ 'dɛlat] | Będziemy robili (my) |
| Budete dělat | ['budɛtɛ 'dɛlat] | Będziecie robili (wy) |
| Budou dělat | ['budou 'dɛlat] | Będą robili (oni/one) |
Zakończenie[edytuj | edytuj kod]
Gratulacje! Właśnie ukończyłeś swoją pierwszą lekcję z języka czeskiego dotyczącą czasowników. Pamiętaj, że praktyka czyni mistrza, więc ćwicz jak najwięcej, aby utrwalić swoją wiedzę. Do zobaczenia na kolejnej lekcji!