Language/Serbian/Grammar/Cases:-Nominative-and-Accusative/th
![Armenian](/image/flag/lang/Language_7.gif)
![Bulgarian](/image/flag/lang/Language_22.gif)
![Chinese, Mandarin (simplified)](/image/flag/lang/Language_28.gif)
![Chinese, Mandarin (traditional)](/image/flag/lang/Language_171.gif)
![Croatian](/image/flag/lang/Language_31.gif)
![Czech](/image/flag/lang/Language_32.gif)
![Dutch](/image/flag/lang/Language_34.gif)
![English](/image/flag/lang/Language_36.gif)
![Finnish](/image/flag/lang/Language_41.gif)
![French](/image/flag/lang/Language_42.gif)
![German](/image/flag/lang/Language_47.gif)
![Hebrew](/image/flag/lang/Language_53.gif)
![Hindi](/image/flag/lang/Language_54.gif)
![Hungarian](/image/flag/lang/Language_55.gif)
![Indonesian](/image/flag/lang/Language_57.gif)
![Iranian Persian](/image/flag/lang/Language_95.gif)
![Italian](/image/flag/lang/Language_61.gif)
![Japanese](/image/flag/lang/Language_62.gif)
![Kazakh](/image/flag/lang/Language_66.gif)
![Korean](/image/flag/lang/Language_70.gif)
![Lithuanian](/image/flag/lang/Language_76.gif)
![Modern Greek (1453-)](/image/flag/lang/Language_48.gif)
![North Azerbaijani](/image/flag/lang/Language_11.gif)
![Polish](/image/flag/lang/Language_96.gif)
![Portuguese](/image/flag/lang/Language_97.gif)
![Romanian](/image/flag/lang/Language_102.gif)
![Russian](/image/flag/lang/Language_103.gif)
![Spanish](/image/flag/lang/Language_119.gif)
![Standard Arabic](/image/flag/lang/Language_6.gif)
![Swedish](/image/flag/lang/Language_122.gif)
![Tagalog](/image/flag/lang/Language_123.gif)
![Tamil](/image/flag/lang/Language_125.gif)
![Thai](/image/flag/lang/Language_128.gif)
![Turkish](/image/flag/lang/Language_133.gif)
![Ukrainian](/image/flag/lang/Language_136.gif)
![Urdu](/image/flag/lang/Language_137.gif)
![Vietnamese](/image/flag/lang/Language_139.gif)
สวัสดีครับทุกท่าน! ยินดีต้อนรับสู่บทเรียนใหม่ของเรา "กรณี: กรณีผู้ใช้และกรณีสะกด" ในบทเรียนนี้ เราจะเรียนรู้เกี่ยวกับกรณีสะกดสองแบบที่สำคัญในภาษาเซอร์เบียน นั่นคือ กรณีผู้ใช้และกรณีสะกด กรณีสะกดใช้เพื่อแสดงบทบาทของคำในประโยค ไวยากรณ์นี้เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องเรียนรู้ในการเรียนรู้ภาษาเซอร์เบียน
กรณีผู้ใช้ (Nominative)[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]
กรณีผู้ใช้ใช้เพื่อแสดงชื่อเฉพาะ สิ่งของ หรือคนที่เป็นประธานในประโยค ในภาษาเซอร์เบียน คำนามในกรณีผู้ใช้จะลงตัวเมื่อเป็นกรรมส่วนบุคคลหรือกรรมส่วนเพศชาย ตัวอย่างเช่น:
เซอร์เบียน | การออกเสียง | ความหมายในภาษาไทย |
---|---|---|
момче (momče) | มอมเช | เด็กผู้ชาย |
майка (majka) | ไมคา | แม่ |
ในตารางข้างต้น คำว่า "момче" หมายถึง "เด็กผู้ชาย" และ "майка" หมายถึง "แม่" ในภาษาไทย
กรณีสะกด (Accusative)[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]
กรณีสะกดใช้เพื่อแสดงกรรมส่วนบุคคล กรรมส่วนเพศหญิง และสิ่งของ ในภาษาเซอร์เบียน คำนามในกรณีสะกดจะส่วนลดลง ตัวอย่างเช่น:
เซอร์เบียน | การออกเสียง | ความหมายในภาษาไทย |
---|---|---|
момче (momče) | มอมเช | เด็กผู้ชาย (กรรมส่วนบุคคล) |
майка (majka) | ไมคา | ซื้อ (กรรมส่วนเพศหญิง) |
ในตารางข้างต้น คำว่า "момче" หมายถึง "เด็กผู้ชาย (กรรมส่วนบุคคล)" และ "майка" หมายถึง "ซื้อ (กรรมส่วนเพศหญิง)" ในภาษาไทย
สิ่งที่เราต้องจำไว้คือ คำว่า "to have" ในภาษาเซอร์เบียนจะใช้กรณีสะกด แต่คำว่า "to be" จะใช้กรณีผู้ใช้ ตัวอย่างเช่น:
- Имам тату (Imam tattoo) - ฉันมีรอยสัก
- Ја сам туриста (Ja sam turista) - ฉันเป็นนักท่องเที่ยว
เราหวังว่าบทเรียนนี้จะช่วยให้คุณเข้าใจเกี่ยวกับกรณีผู้ใช้และกรณีสะกดในภาษาเซอร์เบียน ในบทเรียนถัดไป เราจะเรียนรู้เกี่ยวกับกรณีอื่น ๆ ที่สำคัญในภาษาเซอร์เบียน ขอบคุณสำหรับการเรียนรู้และเจอกันใหม่ในบทเรียนถัดไป!
บทเรียนอื่น ๆ[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]